ေျခာက္ကပ္ကပ္အလြမ္းအစိုင္အခဲေလးေတြ
ႏွင္းေတြေ၀ခ်ိန္ သစ္လြင္ျပန္လန္္းစို
ေဆာင္းရန႕ံေတြနဲ႕ ရင္ေတြတဆတ္ဆတ္ခုန္လုိ႕
ေျမာက္ျပန္ေလနဲ႕ပါသြားတဲ႕ ပံုျပင္ေလး
ဘယ္အထိေအာင္ ေ၀းခဲ႕ျပီလဲေလ .......။
အုိမင္းရင္႕ေရာ္မွဳကိုဘယ္လုိဟန္႕တားမလဲ
ႏွင္းေတြျပံဳးလုိက္တုိင္း ငယ္မူျပန္
ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ ကံၾကမၼာကို တီးလံုးေလးေတြလိုနားဆင္
မယဥ္ေက်းတဲ႕ေလာကဓံကို ဥပကၡာျပဳလုိ႕
ခ်မ္းစိမ္႕စိမ္႕အေအးဓါတ္ေလးနဲ႕ေဆာင္း
အိမ္မက္ေကာင္းေလးယူလာေပးျပီ ........။
သူ႕အိမ္ေရွ႕ေလးကိုျဖတ္ေလွ်ာက္ခဲ႕တယ္
အေႏြးထည္ေလးႏွင္းေတြနဲ႕စကားဆို
ခေရပင္အိုေတြ ခုထိပ်႕ံသင္းေနဆဲ
မမွတ္မိေတာ႕ပဲ ေနပါ႕မလား
ေဆာင္းဆိုတဲ႕အသံၾကားတိုင္း
သတိရျခင္းေတြကို ဘယ္လုိမွ
အိပ္ခိုင္းထားလုိ႕မရေတာ႕ဘူးေလ ......။
No comments:
Post a Comment