ေမွ်ာ္လင္႕စိတ္

ဘယ္သူ႕မွာဘယ္ေလာက္ရွိမလဲ မသိႏိုင္တဲ႕ ေမွ်ာ္လင္႕စိတ္ကေလး
ဒီေန႕ က်မမွာေတာ႕ မေရမတြက္ ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ရွိေနခဲ႕ပါတယ္
က်မ ဖုန္းေခၚသံ တစ္ခုကိုေစာင္႕ေနခဲ႕တာပါ
မေန႕ကလဲ ၂၄ နာရီလံုးလံုးေစာင္႕တယ္
ဒီေန႕လဲ ေနမ၀င္ခင္အထိေစာင္႕ေနရအံုးမယ္ထင္ပါရဲ႕
မနက္ျဖန္ဆုိ ၃၀ ရက္ေရာက္ေတာ႕မယ္ ေနာက္လကို ကူးဖုိ႕ ၾကားထဲမွာ တစ္ရက္ပဲလုိေတာ႕တယ္ ။
ကိုယ္ေမွ်ာ္လင္႕ေနတဲ႕ ဆုေတာင္းထားတဲ႕အရာေလး ျပည္႕ခ်င္တယ္ ။

ဒီရက္ပိုင္းမွာ လုပ္ျဖစ္တဲ႕အလုပ္ေတြက  မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္မ်ားျပားလွတယ္လုိ႕စာတစ္တန္ေပတစ္တန္ နဲ႕ေျပာရမလိုေတာင္ျဖစ္ေနျပီ။
စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္စရာကိစၥေတြကို အေမနဲ႕တိုင္ပင္ျပီးဘယ္လုိဆံုးျဖတ္ရမလဲဆုိတာက်မအခုေတာ႕ သိသြားခဲ႕ျပီ ။
မေရးျဖစ္တာၾကာတဲ႕ Diary နဲ႕ မသြားျဖစ္တာၾကာတဲ႕ေနရာေတြကို လုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖုိ႕ၾကိဳးစားေနသည္
ၾကိဳးစားေနဆဲေပါ႕။
မေတြ႕ျဖစ္တာၾကာတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေတြ႕ဖို႕လဲၾကိဳးစားရအံုးမည္။

အခုတစ္ေလာ ကိုယ္ဘာလုပ္ခ်င္ေနသလဲဆုိတာ ကိုယ္႕ကိုကုိယ္ျပန္ေမးျဖစ္တယ္။
အသက္ကလဲသံုးဆယ္ေက်ာ္ေတာ႕မယ္ ဒီၾကားထဲမွာမွ ကိုယ္ရဲ႕ Professional လိုင္းေလးေတာင္
သီးသန္႕မရွိေသးဘူးဆုိရင္ သဇင္ရယ္ နင္႕အျဖစ္ကရွက္စရာလုိ႕သာေျပာလုိက္ခ်င္ေတာ႕သည္။
မေန႕တစ္ေန႕ကမွ ကုိယ္႕နဲ႕ပတ္သက္တဲ႕ကိုယ္႕အေၾကာင္းကို သီးသီးသန္႕သန္႕စဥ္းစားမိသည္။
အဲဒီေတာ႕ က်မျဖစ္ခ်င္တဲ႕တစ္ခ်ိဳဳ႕အရာေတြကို ဦးစားေပး တစ္ႏွစ္ အေနနဲ႕ေရးျဖစ္သည္။
ဘ၀မွာသက္ေတာင္႕သက္သာနဲ႕ျဖတ္သန္းလာတဲ႕အခ်ိန္ေတြသိပ္မ်ားလာတဲ႕အတြက္
အခုေနာက္ဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မိတာကေတာ႕

၁။ ကိုယ္၀ါသနာပါတဲ႕ တရုတ္ဘာသာစကားကို native speaker တစ္ေယာက္လုိစကားေျပာႏိုင္ေအာင္
ၾကိဳးစားမည္။
၂။ ၀ါသနာပါတဲ႕ Field တစ္ခုထဲမွာ နာမည္တစ္လံုးနဲ႕ေနႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားမည္။
၃။ မိမိအတြက္ထိုက္တန္တဲ႕လစာရျပီး အဲဒီလစာနဲ႕အေမ႕ကိုလုပ္ေကြ်းႏိုင္ရမည္။
အခုတစ္ေလာေတာ႕ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ႕ကသိပ္အဆင္ေျပတဲ႕အခါ ကိုယ္ကြ်မ္းက်င္တဲ႕လိုင္းကို ပဲေရြးေတာ႕မယ္လုိ႕ စဥ္းစားလိုက္တယ္။
ဘ၀မွာ ကို္ယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ႕ အရာကိုျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားျပီး က်မတစ္ေယာက္ထဲပဲ ဆက္ေနဖုိ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို
ရဲရဲၾကီးခ်လိုက္ပါသည္။

တစ္ေန႕က facebook က others ဆိုတဲ႕ message box မွာ နင္႕သူငယ္ခ်င္းက ငါ႕ဆီ မက္ေဆ႕ခ်္ပုိ႕ထား
တယ္
သိပ္မမွတ္မိခ်င္ေတာ႕တဲ႕ နင္႔အေၾကာင္းေတြက ငါ႕ကိုသတိတရျဖစ္ေစတယ္
ေမ႕ေနခဲ႕တယ္မဟုတ္ေပမယ္႕ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆုိရင္အသစ္ေတြလဲျပန္မျဖစ္ခ်င္ေတာ႕ဘူး
ဘာမဆိုနင္႕အတြက္အေကာင္းဆံုးကိုေမွ်ာ္လင္႕တဲ႕ငါက အေ၀းတစ္ေနရာကေန
နင္႕အေၾကာင္းေတြနားစြင္႕ေနမယ္လုိ႕ေတာ႕မထင္လုိက္ပါနဲ႕
ငါလဲငါ႕ဘ၀နဲ႕ေနသင္႕တယ္ထင္လုိ႕ပါ ျပီးသြားတဲ႕ဇာတ္လမ္းတစ္ခုမွာ ဘယ္သူမွမမွားပါဘူး ညီ
နင္အဆင္ေျပပါေစ
အစစအရာအရာေပါ႕ ။

အရင္ကေတာ႕ အလုပ္မွာ နာရီျမန္ျမန္ကုန္ေစဖုိ႔ပဲ ဆုေတာင္းမိတယ္ အဲဒါမွအိမ္ျပန္ရမွာကိုး
အခုေတာ႕ ရင္႕က်က္လာတယ္လုိ႕ပဲေျပာမလား တကယ္ပဲ ဒီလုပ္ငန္းကိုစိတ္၀င္စားလာတယ္လုိ႕ပဲ
ေျပာရမလား
က်မအလုပ္ကိုစိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာလုပ္ျပီး တစ္ေန႕တာျပီးဆံုးခ်င္ေနခဲ႕ပါတယ္
ေတြ႕ဆံုရတဲ႕လူတိုင္းကစိတ္ထားေတြမတူ အသြင္အျပင္ေတြမတူေတာ႕ကာ
 က်မအတြက္ေတာ႕အတတ္ႏိုင္ဆံုးအဆင္ေျပေစဖုိ႕ကိုပဲ စိတ္ထားေတာ႕တယ္
လူဆိုတာမ်ိဳးက တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တတ္တာမ်ိဳးေတြ ကိုယ္႕ဘက္ပဲေတြးတတ္တာမ်ိဳးေတြ
ရွိလာေတာ႕လဲ က်မဘက္က စိတ္တိုစိတ္ညစ္ အခန္႕မသင္႕ရင္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ကေလးေတြရွိေတာ႕လဲ အခုဆိုေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ထားတတ္ေနျပီလုိ႕ေျပာရမယ္
ငယ္ငယ္ကစိတ္နဲ႕ဆိုရင္ေတာ္ ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ
ကုိယ္႕ဘက္ကမွန္ခဲ႕ရင္ေတာင္ ရန္ေတြ႕ရမွာ ရန္ျဖစ္ရမွာကို ရွက္တတ္တဲ႕က်မအတြက္
တစ္ခါထဲအဲဒီလိုမ်ိဳးလူေတြနဲ႕အဆက္အသြယ္လုပ္ျဖစ္ေတာ႕မယ္မထင္ဘူး။
အခုေတာ႕ အလုပ္ကပဲသင္သြားတယ္ေျပာရမလားပဲေလ ။
 ေတာ္ေတာ္စိတ္ထားတတ္ေနျပီ ။
ကိုယ္ကုိယ္တိုင္ကအေလ်ာ႕ေပးတာမ်ားလြန္းလို႕လူလဲ ထံုေပေပျဖစ္လာတယ္ထင္ပါရဲ႕ေလ ။
 ဒီအတို္င္းေနတာထက္စာရင္ က်မကေတာ႕တစ္ခုခုကိုအေကာင္းဆံုးလုပ္ခ်င္ေနခဲ႕ပါတယ္။