အရင္ကေတာ႕ အလုပ္မွာ နာရီျမန္ျမန္ကုန္ေစဖုိ႔ပဲ ဆုေတာင္းမိတယ္ အဲဒါမွအိမ္ျပန္ရမွာကိုး
အခုေတာ႕ ရင္႕က်က္လာတယ္လုိ႕ပဲေျပာမလား တကယ္ပဲ ဒီလုပ္ငန္းကိုစိတ္၀င္စားလာတယ္လုိ႕ပဲ
ေျပာရမလား
က်မအလုပ္ကိုစိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာလုပ္ျပီး တစ္ေန႕တာျပီးဆံုးခ်င္ေနခဲ႕ပါတယ္
ေတြ႕ဆံုရတဲ႕လူတိုင္းကစိတ္ထားေတြမတူ အသြင္အျပင္ေတြမတူေတာ႕ကာ
 က်မအတြက္ေတာ႕အတတ္ႏိုင္ဆံုးအဆင္ေျပေစဖုိ႕ကိုပဲ စိတ္ထားေတာ႕တယ္
လူဆိုတာမ်ိဳးက တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တတ္တာမ်ိဳးေတြ ကိုယ္႕ဘက္ပဲေတြးတတ္တာမ်ိဳးေတြ
ရွိလာေတာ႕လဲ က်မဘက္က စိတ္တိုစိတ္ညစ္ အခန္႕မသင္႕ရင္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ကေလးေတြရွိေတာ႕လဲ အခုဆိုေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ထားတတ္ေနျပီလုိ႕ေျပာရမယ္
ငယ္ငယ္ကစိတ္နဲ႕ဆိုရင္ေတာ္ ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ
ကုိယ္႕ဘက္ကမွန္ခဲ႕ရင္ေတာင္ ရန္ေတြ႕ရမွာ ရန္ျဖစ္ရမွာကို ရွက္တတ္တဲ႕က်မအတြက္
တစ္ခါထဲအဲဒီလိုမ်ိဳးလူေတြနဲ႕အဆက္အသြယ္လုပ္ျဖစ္ေတာ႕မယ္မထင္ဘူး။
အခုေတာ႕ အလုပ္ကပဲသင္သြားတယ္ေျပာရမလားပဲေလ ။
 ေတာ္ေတာ္စိတ္ထားတတ္ေနျပီ ။
ကိုယ္ကုိယ္တိုင္ကအေလ်ာ႕ေပးတာမ်ားလြန္းလို႕လူလဲ ထံုေပေပျဖစ္လာတယ္ထင္ပါရဲ႕ေလ ။
 ဒီအတို္င္းေနတာထက္စာရင္ က်မကေတာ႕တစ္ခုခုကိုအေကာင္းဆံုးလုပ္ခ်င္ေနခဲ႕ပါတယ္။