ခ်မ္းစိမ္႔စိမ္႔ျဖစ္ေနတဲ႕ မနက္ခင္းမွာ ငါတစ္ေယာက္ထဲ ဝရန္တာမွာ ရပ္ရင္း မ်က္ရည္ဝဲေနမိတယ္ ။
နင္ရွိတဲ႕ အရပ္မွာ ခုအခ်ိန္ဆို ညပဲေလ။
နင္နွစ္ျခိဳက္စြာအိပ္ေပ်ာ္ေနမလား
ငါ့အေႀကာင္းေတြးေနမလား
အရင္လိုပဲအလုပ္ေတြရွဳပ္ေနမလား
ငါတို႕ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႕ဘူးတဲ႕ ညေနခင္းကိုပဲသတိရေနမလား
နင္မွမရွိဘဲကြယ္
ဘယ္လိုအရာေတြနဲ႕မ်ား ငါအသက္ရွင္ရပ္တည္ရမလဲ ။
No comments:
Post a Comment