Wednesday, September 5, 2012

ေဆာင္းတြင္းအိမ္မက္


ဘယ္သူမွမရွိတဲ႕ေနရာေလးတစ္ခုမွာ
က်မတစ္ေယာက္ထဲ
တုိးတိုးေလးပဲ
ငိုေနခ်င္တယ္။
တိ္တ္တိတ္ကေလးနဲ႕
တစ္ေယာက္ထဲ
ေနပါရေစ။

နာက်င္ရတဲ႕အတိတ္ကို
ေမ႕ခ်င္ပါတယ္။
ေမ႕သြားလိုက္
ျပန္သတိရလုိက္နဲ႕ပဲ
က်မဘ၀ေလးက
က်စ္လစ္ျဖဴစင္ေနခဲ႕ပါတယ္။

ျဖစ္ႏိုင္ရင္
ဘယ္သူမွမသိႏိုင္တဲ႕
ေနရာေလးတစ္ခုမွာ
အမွဳန္ကေလးပဲျဖစ္ရျဖစ္ရ
ေပ်ာက္ကြယ္သြားခ်င္ပါတယ္။

က်မသိပ္ကိုပင္ပန္းေနပါျပီ။
ျပီးေတာ႕
က်မသိပ္ကိုနာက်င္ေနပါျပီ။

ၾကည္႕မိတဲ႕ေနရာတိုင္း
ရွဳလုိက္တဲ႕ပင္႕သက္တုိင္း
ေတြးမိတဲ႕အေတြးတိုင္း
နားေထာင္မိတဲ႕သီခ်င္းတုိင္း
အရာအားလံုးဟာ
ငိုခ်င္စရာေတြနဲ႕ျပည္႕ေနပါတယ္။

က်မသိပ္ကို၀မ္းနည္းေနပါတယ္။
ဒါကိုဘယ္သူမွမသိပါဘူး။
ေနပါေစ။
က်မတစ္ေယာက္ထဲသိေနရင္ပဲ
လံုေလာက္ေနပါျပီ။

စိတ္မပူပါနဲ႕
က်မတစ္ေယာက္ထဲေနေပ်ာ္ေနပါတယ္။

No comments: