ဒီသီခ်င္းေလးနားေထာင္တုိင္း
ဘယ္ေတာ႕မဆို
က်မငိုမိတယ္။
က်မငယ္ဘ၀က
နာက်င္စရာေတြနဲ႕ျပည္႕ေနတယ္။
ဘယ္ေတာ႕မဆိုက်မက၀မး္နည္းေနတတ္တယ္။
ဒါေပမယ္႕
အဲဒါကိုလဲဘယ္သူမွမသိပါဘူး။
အထက္တန္းဘ၀ေလးကိုျပန္လိုခ်င္မိတယ္။
ဘာကိုမွ၀မ္းနည္းေနစရာမရွိေအာင္
က်မသိပ္ကိုေပ်ာ္ခဲ႕ပါတယ္။
အသဲေတြလဲကြဲစရာမလိုဘူး။
ဒဏ္ရာအမာရြတ္ေတြလဲမရွိဘူး။
ျပန္ရေတာ႕မဟုတ္ေပမယ္႕
က်မအဲဒီဘ၀ေလးကို
သတိရေနခဲ႕ပါတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလ အဲဒီဘ၀ေလးကိုအိမ္မက္မက္ရင္း
အျပင္ဘက္မွာ
က်မႏွဳတ္ခမ္းေတြျပံဳးေနခဲ႕ပါတယ္။
က်မရဲ႕သိပ္ကုိျဖဴစင္တဲ႕အခ်ိန္ေလးေပါ႕။
အရင္လုိအိမ္မက္ထဲမွာငိုရင္း
အျပင္မွာငိုေနရတာထက္စာရင္
ေတာ္ေသးတာေပါ႕ေနာ္။
အခုေတာ႕လဲ
က်မတစ္ေယာက္ထဲပါပဲ။
လံုေလာက္ေနပါျပီ။
ခံစားရတာနဲ႕ခံရတာက
လံုေလာက္ေနျပီလုိ႕ထင္ပါတယ္။
က်မတစ္ေယာက္ထဲပဲေနခ်င္ပါတယ္။
က်မတိုးတိုးေလးပဲငိုခ်င္ပါတယ္။
က်မတိတ္တိတ္ေလးပဲေနခ်င္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment